Νικόλαος Πολίτης
Ο κορυφαίος λαογράφος, λόγιος και πανεπιστημιακός Νικόλαος Γ. Πολίτης γεννήθηκε στη Καλαμάτα 1852, πατέρας του Φώτου και του Λίνου Πολίτη. Μαθητής ακόμα του γυμνασίου έδειξε ενδιαφέρον για τα ήθη και τα έθιμα των αρχαίων και των νεώτερων Ελλήνων, για τα γλωσσικά ιδιώματα, τα τραγούδια, τις παροιμίες, τα παραμύθια και τις παραδόσεις του ελληνικού λαού. Ήταν η εποχή που η θεωρία του Φαλμεράγιερ είχε προκαλέσει πανελλήνιο συναγερμό κι είχε κεντρίσει τη φιλοτιμία των Ελλήνων λογίων να αποδείξουν με κάθε τρόπο την ιστορική συνέχεια και τους πνευματικούς δεσμούς της νεώτερης με την αρχαία Ελλάδα.
Σε ηλικία 14 ετών ο Πολίτης δημοσιεύει στην «Πανδώρα» λαογραφικές πραγματείες «Περί λυκοκανθάρων» και μανιάτικα τραγούδια «Άσματα δημώδη της Μάνης», ενώ το 1870 είχε ήδη έτοιμο τον πρώτο τόμο της Νεοελληνικής μυθολογίας. Στα μοιρολόγια επανήλθε πολλές φορές στην ανοδική του πορεία, που τον κατέστησε πατέρα της Ελληνικής Λαογραφίας.
Σπούδασε φιλολογία (1868-1872) και νομικά (1874-1875) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στο Μόναχο και στο Ερλάγκεν της Γερμανίας. Υπήρξε συντάκτης του καταλόγου της Βιβλιοθήκης της Βουλής (1876-1880), συνιδρυτής της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος (1882), τακτικός καθηγητής από το 1890 στην έδρα Μυθολογίας και Ελληνικής Αρχαιολογίας και πρύτανης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνδιευθυντής του περιοδικού Εστία (1889-1890) με τον Γ. Δροσίνη και του Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού των Barth και Hirst. Θεμελιωτής της επιστήμης της λαογραφίας στην Ελλάδα, ο πρώτος που χρησιμοποίησε το όρο "λαογραφία" το 1884. Ιδρυτής της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας το 1909, του περιοδικού Λαογραφία καθώς και του Λαογραφικού Αρχείου. Ο Νικόλαος Γ. Πολίτης πέθανε στην Αθήνα το 1921.
Τα σημαντικότερα έργα του είναι:
· Μελέται επί του βίου των νεωτέρων
· Παροιμίαι
· Παραδόσεις
· Εκλογαί από τα τραγούδια του ελληνικού λαού
Ο κορυφαίος λαογράφος, λόγιος και πανεπιστημιακός Νικόλαος Γ. Πολίτης γεννήθηκε στη Καλαμάτα 1852, πατέρας του Φώτου και του Λίνου Πολίτη. Μαθητής ακόμα του γυμνασίου έδειξε ενδιαφέρον για τα ήθη και τα έθιμα των αρχαίων και των νεώτερων Ελλήνων, για τα γλωσσικά ιδιώματα, τα τραγούδια, τις παροιμίες, τα παραμύθια και τις παραδόσεις του ελληνικού λαού. Ήταν η εποχή που η θεωρία του Φαλμεράγιερ είχε προκαλέσει πανελλήνιο συναγερμό κι είχε κεντρίσει τη φιλοτιμία των Ελλήνων λογίων να αποδείξουν με κάθε τρόπο την ιστορική συνέχεια και τους πνευματικούς δεσμούς της νεώτερης με την αρχαία Ελλάδα.
Σε ηλικία 14 ετών ο Πολίτης δημοσιεύει στην «Πανδώρα» λαογραφικές πραγματείες «Περί λυκοκανθάρων» και μανιάτικα τραγούδια «Άσματα δημώδη της Μάνης», ενώ το 1870 είχε ήδη έτοιμο τον πρώτο τόμο της Νεοελληνικής μυθολογίας. Στα μοιρολόγια επανήλθε πολλές φορές στην ανοδική του πορεία, που τον κατέστησε πατέρα της Ελληνικής Λαογραφίας.
Σπούδασε φιλολογία (1868-1872) και νομικά (1874-1875) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στο Μόναχο και στο Ερλάγκεν της Γερμανίας. Υπήρξε συντάκτης του καταλόγου της Βιβλιοθήκης της Βουλής (1876-1880), συνιδρυτής της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος (1882), τακτικός καθηγητής από το 1890 στην έδρα Μυθολογίας και Ελληνικής Αρχαιολογίας και πρύτανης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνδιευθυντής του περιοδικού Εστία (1889-1890) με τον Γ. Δροσίνη και του Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού των Barth και Hirst. Θεμελιωτής της επιστήμης της λαογραφίας στην Ελλάδα, ο πρώτος που χρησιμοποίησε το όρο "λαογραφία" το 1884. Ιδρυτής της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας το 1909, του περιοδικού Λαογραφία καθώς και του Λαογραφικού Αρχείου. Ο Νικόλαος Γ. Πολίτης πέθανε στην Αθήνα το 1921.
Τα σημαντικότερα έργα του είναι:
· Μελέται επί του βίου των νεωτέρων
· Παροιμίαι
· Παραδόσεις
· Εκλογαί από τα τραγούδια του ελληνικού λαού